Ég myndi segja að auðvita fáum við Ólaf Grímsson ekki aftur, og þó.

 Á fyrri hluta kjörtímabila síns var Ólafur sérstaklega sinn eigin forseti, en síðari hlutann þá var hann virkilegur landsfaðir og í Icesave málum bjargaði hann svo miklu að aðrir forsetar fá tæplega færi til að vinna okkur þvílíkt gagn.   

Það þíðir ekki endilega að útilokað sé að við getum fengið góðan forseta, en ég legg til að misvitrir þingmenn láti reglur og lög um forseta embættið í friði að sinni, þar sem það hefur sýnt sig að gamall í embætti varð betri en nýr í embætti.

 

Hallinn, skakkur og lygin

Allt hefur sinn tíma og tíminn líður hjá á meðan við eldumst og ástvinir okkar með. Til hvers borgaði ég í lífeyrissjóð frá tuttugu og þriggja ára aldri, annars en að tryggja okkur hjónum sæmilega aðstöðu á lokadögunum.

Okkur ungumönnunum sem gengum í þennan lífeyrissjóð einhvern tíma á 60 árunnum var sagt af sérfræðingum að sunnan, við værum heppnir, því að þegar við hættum að vinna 67ára þá fengjum við kaup frá þessum lífeyrissjóði sem jafnaðist á við meðaltals kaup okkar á starfsævinni.

Ekkert hef ég reynt ósannara og spyr mig einfeldninginn, handa hverjum safnaðir þú þessu fé á öflugustu starfsæfi þinni?

 

Mér skilst að fjárríkasta fyrirbæri Íslandsögunnar séu Lífeyrissjóðir en þeir eru ekki handa okkur Helgu frekar en öðrum greiðendum í þá hít lengur.

Heldur munn fremur starfsmönnum og stjórnendum sem eru rauneigendur og notendur þessara sjóða.

 

 

 

 

 

 

Jón Bjarnarson nefnir klúður ársins,

 sem er í raun klúðrið sem að lokum gerir útaf við þessa ríkisstjórn að óbreytu.   Það er skondið að innan þessarar ríkisstjórnar er maður sem leitaðist við að taka forystu í Icesave málum eftir að aðrir höfðu lagt upp stefnuna til farsældar í því máli.

En hann hafði enga sannfæringu og snéri baki við samherjum sínum á síðustu metrunnum og kaus gegn þeim og fór á rassgatið með það og teymdi megnið af þingflokknum með sér út á það forað.  Það var aldeilis glæsilegur þingflokkur það og hann hefur ekki en beðist afsökunar á þessum fíflaskap.  Því að fíflaskapur var það sem síðar var staðfest af dómstólum .

Þessi ríkisstjórn sem tók við af ömurlegustu ríkisstjórn allar tíma, fékk upp í hendurnar alla möguleika til vinsælda, en kaus að nota það tækifæri að mestu til leiðinda enda nánast húmorslaus eins og sveppir eru að mér er sagt.  Hef heldur aldrei frétt af ærlegum sveppum, hvað þá hugmyndaríkum sveppum en leiðinda sveppir eru víða.  

Einn þeirra framleiðir handa okkur vandræði þá hann finnur þau erlendis og annar flytur inn fólk þá hann getur ekki útvegað íslendingum húsnæði, sá þriðji verður okkur til minnkunar með því að veita fé til að ryðjast inná trúmála svið fjarlægra  þjóða og svo hamast hann  við að halda lífi í útvarpi Samafylkingarinnar á okkar kostnað.

En það hörmulegasta er að þingflokkur hins Ískaldamats hefur hvergi svarið af sér Evrópusambands drauma og er hann því að megin efni handónýtur.  En svo öllu sé til haga haldið, þá er Evrópusambandinu álíka vel treystandi og Steingrími, Jóhönnu og arftaka hennar.

   

 

 

Baldur Ágústsson skrifaði gott mál svo sem jafnan í Morgunblaðinu nú 24 desember

og er full þörf á að vekja athygli á skíru máli Baldurs sem varðar land og líð. Það hefur Halldór Jónsson þegar gert með áherslu bendingum og hafi hann þökk fyrir.  Margt nútíma  fólk nennir ekki að lesa og tímir ekki að lesa mikið annað anað en sms  og gefin blöð, sem þó eru ekki gefin því við greiðum þetta allt þegar upp  er staðið.  Baldur fjallar um einn megin grunn Íslenskar menningar og að nútíma stjórnvöld á Íslandi hafi á honum takmarkaðan skilning sem og þörfum þess almennings sem undir honum stendur og hefur staðið. Auðvita tökum við vel á móti gestum, en gestir sem kunna sig fara venjulega aftur til síns heima. Auð vita tökum við vel á móti skipbrotsmönnum, hlúum að þeim og greiðum þeirra leið til síns heima. En innrásarlið sem kemur hingað vegna þess að það kann ekki að eiga heima hjá sér er í hugum margra ekki velkomið hingað, enda ekkert annað en farandómagar. 

Seinvirkni ráðamanna við að snúa þessu fólki til þess lands sem það kom frá er ekki boðleg frekar en annað sleifarlag. En sleifarlag stjórnsýslunnar á öllum tímum er og hefur verið mikið og þarf verulega að taka þar til.  Steingrímur skarniður heilsugæsluna og gaf skuldir Íslendinga og öskrar enn á þingi.  Jóhanna sótti um Evrópusambands  aðild og bannaði vinnuveitanda sínum að eiga þar nokkuð orð um.  Hún braut reglur, lög og grunlög þá hún neyddi þingmenn (sem létu neyðast og svikust um að vera trúir sinni sannfæringu, nema þeir hafi í raun verið sammála)  til að kjósa gegnsinni sannfæringu. Hún sendi pikkalóin með aðildarumsóknina án þess að svo mikið sem að sýna forsetanum hanna og er hún þar með ekki umsókn þjóðarinnar.  Jóhanna rak löglega seðlabanka stjórn og setti norskan mann þar í staðinn og braut þar með grunlög sem og venjulegar siðareglur lýðræðisríkja.  Jóhanna bannaði að Landinn fengi að láta álit sitt á Icesafe í ljós, enda kommúnisti sem og Steingrímur sem lét sitt ekki eftir liggja og fann gamlan Kamerat , til að gera stórkostlegan samning við Breta og Hollendinga um mál sem okkur Íslendingum kom ekkert og kemur ekkert við.  Um þetta tímabil má margt segja en það versta sem þau Jóhanna og Steingrímur gerðu okkur var að tefja endurreisn eftir banka hrunið en sú uppreisn hófst ekki fyrr en þau skötuhjú voru á brott úr stjórnarráðinu.

Ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttur var í raun hreinræktuð Ráðstjórn og það hafa raunar oft komið fram Ráðstjórnar einkenni innan hinna ýmsu ríkisstjórna  og sú núverandi er haldin allnokkrum þess háttar einkennum svo sem að nenna ekki að ganga hreint til verks  varðandi ógildingu aðildar umsóknar Jóhönnu stjórnarinnar eins og lofað var fyrir kosningar.  Þannig sleifarlag sýnir ekkert annað en einbeittan vilja til að hlíta ekki vilja kjósenda og það er ráðstjórn.  Ríkisstjórnin gafst upp fyrir  Læknum og þar með gafst hún upp fyrir öllum hinum sem gátu farið í verkfall.  Meira að segja lögreglumenn fóru í verkfall, en ríkisstarfsmenn sem geta og þurfa að fara í verkfall, höfum við ekkert við að gera.  Sleifarlagi stjórnvalda og stéttarfélaga  á öllum tímum er hér um að kenna.  Aldraðir og fatlaðir geta auðvita farið í verkfall en það myndi bara létta á ríkissjóði þannig að það verkfall yrði vopn óvinar  og myndi líklega auka vinnu hjá útfararstofnunum. Þetta háttarlag að nota sér veikleika aldraðra og fatlaðra samrýmist ekki hugtakinu velferð og lýðræði heldur mun fremur RÁÐSTJÓRN. Þegar ráherra húsnæðis mála með allt niður um sig fer allt í einu að hugsa með hjartanu sem aldrei hefur gefist vel og hópar af hamingju yfir tækifæri til að taka á móti svonefndum flóttamönnum, en hefur ekki einu sinni húsráð handa Íslendingum nema kannski á uppsprengdu verði sem ekki lækkar við fjölgun á þeim markaði.  Þetta er sko klára RÁÐSTJÓRN og hvað meinti Forsætisráðherra þegar hann sagði á þá leið að vel þurfi að taka á móti þessu fólki? Afhverju þessu fólki? Hvað með það fólk sem veitir forsætisráðherra vinnu og aflar honum fé til að deila, á þá leið  spyr  Baldur Ágústsson í umræddir grein. Hvet ég alla að lesa þessa grein Baldurs í MBL 24 des. en hanna má líka finna á bloggi Halldórs Jónssonar.   

 

Hannes Hólmsteinn er undrandi

á glámskyggni Bandaríkjamanna varðandi  Lúðvík Jósepsson, en auðvita erum við öll einföld, jákvæð og ærleg sem Lúðvík var ekki frekar en Ingibjörg Sólrún og Stalín, sem og núverandi Kremlarbóndi, sem aldrei hafði haft hermenn í Ukrainu.

En svo á toppfundi með Rússneskum blaðamönnum þá lekur hann því út, annað hvort í sjálfs upphafningu eða ölæði að hann hafi haft hernaðarsérfræðinga í Ukrainu sem vissu margt.

Það er löngu ljóst öllum sem kunna að leggja saman tvo og tvo að það var eingum öðrum til að dreifa en  Rússneskum  hernaðar sérfræðingum til að skipuleggja skotið á þotunna sem var á leið til Malasíu með Hollendinga í sumarfrí. En skotpallurinn hvarf eins og skrattinn hafi étið hann og skotmennina með.

Sumir eru alætur, og þjóðætur eins og tildæmis sjálfvalin drottnari þjóða Sýrlands sem hamast við að eiða eða hrekja á brott meirihluta landsmanna.  Meistari sérfræðinganna sem vönduðu sig og skutu niður farþega flugvél  fyrir hann til að sanna getunna, er nú  við hlið Sýrlensku alætunnar til að trygga sér olíu fyrir str0ndum Sýrland sem og að halda í undirkrotaða samþykkt  sjálfvalins  drottnara Sýrlands fyrir herstöðvum  Kremlarbónda við Miðjarðarhaf.

Auðvita fær meistari sérfræðinganna líka lík á sinn disk til friðar.  

Sniðug kúvending ráðstjórnarinnar í ráðstjórnarríkinu Svíþjóð.

 Ráðstjórnin þar tók eftir að flokkur sem hún(ráðstjórnin) hefur skömm á og telur ekki með í Sænskri pólitík var að vaxa henni (ráðstjórninni) yfir höfuð.  Svo tók hún(ráðstjórnin)líka eftir því að hús sem hún (ráðstjórnin) hafði ætlað undir innflutt atkvæði sér til handa, brunnu hvert af öðru.

 Með því að leggja höfuð í bleyti þá tókst ráðstjórninni að leggja saman tvo og tvo komst hún (ráðstjórnin sænska) að því það gæti verið stutt í að Svíar hættu að dunda sig við elg veiðar og snéru sér að því að veiða undan þeim ráðstjórnar stóla handa Svíþjóðar demókrötum. 

Við þá uppglöggvun þá læddist að þeim (ráðstjórnarmönnum)sá grunur að þessir andskotans Svíar sem hafa röflað um það áratugum saman að þeir vildu ekki allan þennan innflutning á skrítnu fólki og alls ekki þessa djöflatrúuðu múslíma.  Myndu í alvöru breyta sínum háttum við veiðar.

Við þessa skírustu hugsum sem hún (ráðstjórnin) hafði nú öðlast eftir áratuga myrkur þá lokaði hún (ráðstjórnin) landamærunum í von um að bjarga stóunum.

   

Tilhvers er ríkisborgararéttur

ef allir geta fengið hann?  Tilhvers var verið að láta ærlegt fólk bíða árum saman eftir að fá Íslenskan ríkisborgara rétt, en svo gátu bilaðir fengið hann strax og nú skilst að hægt sé að fá hann eftir kaffi.

Tryggingagjald var bara hækkað í tíð Steingríms

og heyrðist ekki mump um það og virtust allir sáttir.

En nú er að ljúka ári verkfalla með samningum sem eingin innistæða er fyrir og þá ætlar allt um koll að keyra vegna þessa tryggingagjalds.

Mig munar ekkert um að borga þetta andskotans tryggingagjald, svo sem verið hefur ef það mætti verða til að stöðugleiki héldist, en það lítur útfyrir að forystu menn í atvinulífinu elski óróa.

Velfarnaður lýðræðis byggist á gæsku og skinsemi, til þess valinna manna:

Loksins varð til í núverandi ríkisstjórn, ráðherra sem veit, þorir og gerir. Ráðherra sem gerir það sem hann er setur til og telur skipulags rétt Reykjavíkur borgar ekki heilagan.  Ólöf Norðdal er líklega best gefni ráðherra núverandi ríkisstjórnar, og því varla við öðru að búast en að stjórnleysingar og kommúnistar leggi af stað með sitt venjulega skítkast svo sem vant er þá þeir rekast á fólk sem þeir telja sér ógn af.

Vart hefur orðið undrunar  hjá sjálfstæðis mönnum vegna lítils fylgis, en það skrifast alfarið á formanninn sem er klaufi að stjórna liði sínu og sjálfum sér.  En það verður ekki af honum tekið að hann hefur vit á fjármálum og er þar að gera góða hluti svo langt sem hann sér. 

Forsætisráðherrann sýnist vera ágætur drengur, enda er stjórnleysis og hamfara ráðleysinu heldur í nöp við hann.  Sá ágæti piltur ætti þó að gæta þess  að gera einum gesta sinna ekki svo hátt undir höfði að sá fái allt sviðsljósið en aðrir gestir ekki neitt, slíkt kann að koma í hnakka hans síðar, sérlega þegar sá sviðslýsti er verulega vankunnandi í mannasiðum á meðal fámennari þjóða.

Utanríkisráðherrann er úr flokki forsætisráðherra og að sjálfsögðu ber ríkisstjórnin sameiginlega ábyrgð á hans gerðum í alvarlegum málum.  En svo sér sem þessum burstaklippta  pilti henti betur sandkassi en stjórnarráð og gildir einu þó Bjarni Ben blandi sínu beinfrosna  mati þar við.  

Ein þingmann hefur Forsætisráðherra í sínum röðum sem er öllum hans ráðherrum fremri að ærlegheitum og hreinskiptni og er sú formaður utanríkismálanefndar  Vigdís Hauksdóttir .  Enda líður vart sá dagur að hún sé ekki ött auri afstjórnleysis ráðleysis hjörð Árna Páls lagasmiðs og Birgittu ræningja stelpu, sem seint ætla að skilja sitt ónýti á Alþingi Íslendinga.

  

Upphróp án forvitni og froðusnakk fréttamanna. Er það í raun staðreyndin?

Getur einhver sagt mér , eða okkur sem áhuga höfum á, hvað veldur þessari þögn sem ríkir um þóríum orkuver, sem hann Halldór okkar ágætur nefnir hér á síðunnum. Ef ég skil rétt, þá hefði atvik eins og átti sér stað í Chernobil ekki getað gerst ef þar hefði verið Þóríum orkuver.

Líklega fyrir um tuttugu og fimm eða þrjátíu árum  fréttist til okkar einfaldra af þóríum orkuverum og komu nokkrar skilgreiningar á mun  þeirra og úran orkuverum  og svo lausafréttir um sama mál á nokkra ára fresti,  sem og því að svona orkuver væru svo miklu einfaldari og öruggari en kaldastríðs orkuverin.

En ekkert gerist, þrátt fyrir að endalaust sé talað um þörf fyrir eitthvað sem geti tekið við af brennslu á kolum,olíu og gasi. 

Svipað hefur verið með samruna orku að umræðan um það hefur komið í hryðjum en engin hefur nennt eða haft vit til að segja okkur hvar það mál starandar alltaf.  Svo er endalaust talað um raf bíla sem mengunar laus farartæki og hvatt til að keyra þau á rafmagni sem framleitt er með kolum.

Bráðum má ekki virkja meira á Íslandi og alls ekki setja upp línur og þá verðum við að reisa kjarnorkuver við suðurströndina til að fullnægja þörfum Landsvirkjunar settsins hennar Jóhönnu og iðnaðarráðherrans til að senda Bretum rafmagn á rafbílana svo þeir kafni ekki  í London.

Vindmillurnar má svo nota sem blásara til blása burtu óþvera og kæla niður lofthjúpinn til hamingju fyrir ráðstefnu haldara.

 

 

 .