Öfgar eru náttúrulega bara öfgar

á sama hátt og yfirgangur og verður illa við ráðið.  Það verður ekki hrakið að það hafa gengið bæði hlý og kuldaskeið yfir á jörðinni með reglulegum og óreglulegum hætti.

Sé hlýnum mönnum að kenna sem og það hækki í höfunum, hverjum eru þá að kenna fornir sjáfarbakkar uppi í hlíðum fjalla?  En sé það svo að hitnun og hækkun heimshafanna sé mönnum að kenna, er þá ekki nærtækast að líta svo á að þeir séu orðnir of margir.

Það sýnist vera orðið lítið pláss fyrir ýmsar dýra og plöntutegundirnar á jörðinni, en allstaðar hafa menn forgang og sóðaskapur þeirra lendir allur í höfunum og plönturíkið fær ekki að endurnýa hreinsunarmátt sinn og er brennt bæði óviljandi og viljandi af mönnum sem eru að skapa sér pláss.

Þegar skógum var eitt á Íslandi þá var fátt til bjargar og þekking lítil á þörfum náttúrunnar.  En nú er hún til staðar, en Íslendingar nenna ekki að rækta nema á tyllidögum og í sviðsljósi  og sumir virðast hafa skömm á gróðri.   

Góða fólkið og fíflin:

Það fór vel á því að Ólafur Grímsson segði meiningu sína varðandi fjölmenningu á Íslandi.  Þó huldu fólk og álvar á Íslandi séu í raun Íslenskara en við, þá er mér alltaf heldur meinlega við huldumenn sem  læðast með veggjum og gefa ekki upp aðra skoðun en þá sem þeir telja að sé vinsæl þeim er hlusta.

Það blasir við, hvernig aðfluttir í fjölmenningar samfélögum  eins og skapast hafa í Belgíu og Frakklandi skila gæðum sínum til gestgjafanna.  Á öllum tímum hafa skapast vandræði þá ólíkar tegundir og siðir rekast á.    

Á tyllidögum var svo sagt hér á Íslandi að við ættum alltaf að hugsa til þess að skila landinu óskemmdu og helst skárra til afkomendanna en þegar við fengum það frá afa og ömmu.  Og við leggjum vegi, styrkjum hafnir og flugplön og byggjum skóla og  virkjum vötn okkur til gagns og þæginda. 

En á meðal allra þjóða eru fífl og á steinöld þá voru þau skilin eftir og úlfarnir átu þau svo gen þerra komust illa á framfæri við framtíðina.   Í dag eru fíflin ræktuð af góða fólkinu sem sér ekki til framtíðar fyrir góðmennsku og hamast við að flytja inn í landið fólk sem kann ekki að eiga heima hjá sér.

Svo heldur góða fólkið  að þessi háðsglottandi hjörð sem lítur niður á fífl og dýrkar steindautt þrælmenni sem lét drepa allt sem ekki hlýddi honum en drap ekki marga með eigin hendi því hann var heigull en nauðgaði varnarlausum konum og stelpum til að þjóna sínum afbrigðilegu þörfum. 

Góða fólkið sem  heldur að þetta fólk sem kann ekki að eiga heima hjá sér,kunni eitthvað betur að eiga heima hjá okkur. En skildi það vera svo? Gott ef væri en góða fólkið er að smíða vandamál sem það hendir í hausinn á afkomendum okkar.   

Það er ekki eins og að þetta fólk sem kann ekki að eiga heima hjá sér komi hingað til að lagasig að okkar siðum.  Nei, nei  það kemur með vandamálið með sér og sáir því og ræktar, til að byggja hér upp samskonar fíflaskap og það er að flýja frá.  Það kemur með fíflaskap með sér úr landinu sem það kann ekki að eiga heima í.

 

Það á að vanda val vina:

Kremlar bóndinn er ómerkingur lygalaupur sem kannar alltaf hvað hann kemst langt og hótar svo að beita kjarnorkuvopnum sínum ef honum er andmælt.  Forseti Tyrklands er líka fláráður ómerkingur og fallvalt að taka mark á öllum hans orðum. 

Síðan her Kremlarbóndans kom þarna til að berja á öllum óvinum forseta Sýrlenska hersins þá hafa Tyrkir ítrekað kvartað undan ágangi flughers Kremlarbóndans við og innan lofthelgi þeirra.  Eru þær ásakannir ekkert ótrúlegar í ljósi háttarlags Kremlarbænda á öllum tímum.

Án þess að ég vita það, þá grunar mig að herflugmenn Kremlarbóndans hlusti lítt á aðra en þá sem þeim ber að hlíða.  Sú villimennska að skjóta varnarlausa mennina, lýsir einstökum háttum Íslamista er þeir hrópa herorð sín af fögnuði þá þeim lukkast ódæði.  

 

Ræktunarstöð Rúv álitsgjafa:

Baldur í fjöl vídd er mögulega fátæk hjörð og er það fallegt af þessu ofan úr loftinu  hrapaða Rúv (sem ekki er ríkisútvarp, nema á fjárlögum) að styrkja fátæka prófessora með fé frá stjörnunum.

Mögulega hefur þetta hrapaða Rúv bara sett sama Baldurinn aðeins of oft í ljósritunnar vélinna, enda virðast svona  baulutals pappírspésar vera helsta afurð háskólananna, ef marka má kynninguna.

 Hitt er víst að landinn notar sína eigin visku til að semja sér gagn, þar sem prófessorar kenndir við háskóla, virðist helst vera brúklegir til að hártoga og afvegaleiða gagnlega umræðu.   

 

Gávaðir ráðherrar og þýskir hálfvitar.

Styrmir segir vonum seinna, að rétt sé að ræða aðild okkar að Schengen. 

Við mörg höfum haldi því fram árum saman að þetta Schengen samstarf, sé ekki samstarf, heldur þýskur húmorslaus gamanleikur.

 Gamanleikur þar sem einfeldningar eru hafir að spotti. Gamanleikur sem Frakkar eru að áttasig á að gengur ekki upp, gamanleikur sem kerlingar hálfvitin í Þýskalandi heldur sinni verndandi loppu yfir.

 Gávaðisti ráðherrann Íslenskur  fór á fund í tuskum og segir að Schengen verði bjargað. En hvað með okkur?  

 

Evrópskar reglugerðir og vangaveltur duga skammt í stríði.

Það þarf ekki að velta vöngum lengi yfir því hvort hryðjuverkamönnum dettur í hug að fylgja einföldustu leiðinni inní hina heimsku Evrópu sem vaknar ekki nema að annað hvort Frakkar eða þjóðverjar verði fyrir verulegu tjóni.

Skítt með Grikkland og Ítalíu, nú vantar bara að óhræsin veiti þjóðverjum nógu alvarlegt högg til að þeir vakni og finni sér karlmann með stríðs heila til að taka til hendinni og dusta af sér þessa andskotans óværu sem og líka kerlingar kjánan bestu vinkonu Putins.

Flóttafólk á að líta á sem þræla og þeim á að vera heimilt að snúa til síns heima þegar þeir vilja og hafa borgað skuldirsínar.

Menn á Jörðinni eru nú þegar of margir, þannig að ekki er lengur pláss fyrir margar dýrategundir, okkur Íslendingum liggur því ekkert á að yfirfylla Ísland, þó mætti fækka um nokkra refi til að gefa pláss fyrir öfgamenn í þeirra grenjum.

Hatursumræða ? Hverjir hata? Hverjir eru hataðir?

Nú tala margir þeir sem mark á að vera á takandi í okkar ágæta ráðstjórnarríki um hatursumræðu og vara okkur landa við henni, en engu öðru.   

Hvar hún liggur þessi vandræða umræða, er okkur sumum ekki alveg ljóst, en mögulega er hún ríkust í hugum þeirra sem vita hvar hún er.

Þegar Hringbrautin var hringbraut :

Hversvegna skyldi Landspítalinn haf verið byggður utan við Reykjavíkur byggð? Sunnan í Skólavörðuholtinnu þar sem engin byggð var og við blöstu yfir Hringbrautina kartöflugarðar og flugvöllur og svo Eskihlíðin þar sem Hafnarfjarðarvegur lá yfir hálsinn og greindist útá Bústaðar verg og út á Reykjanes.

Á þeim tímum þegar Hringbrautin var hringbraut þá lágu bestu brautir að þessum spítala af suðurnesjum um Hafnarfjarðarveg og inná Hringbraut og af suðurlandi, norðurlandi og vesturlandi um suðurlandsbraut og  Miklubraut og inná Hringbraut og úr miðbænum voru greiðastar leiðir af Lækjagötu og útá Hringbraut.

En á tíð Ingibjargar Sólrúnar þá varð Hringbrautin að einhverju allt öðru en Hringbraut og síðan þá hefði verið hentugast að nota alvöru fjallatrukka eða skriðdreka til að komast einföldustu leið að þessum spítala.   

        

 

 

Strútarækt á íslandi var ljóslega hafin þegar Alþyngi sjálfu sér til háðungar samþykkti Schengen.

Ráðherrar og þingmenn hafa síðan haft nóg af sandkössum til að troða í sínum kostarýru afglapa hausum.

Og nú þegar við blasa allir kostir þessa strúta samkomulags þá duga sandkassarnir vel.

Enda heyrist ekki púst um þetta mál frá Alþyngi þar sem það er grafið í sandi.  

Meri, kona, klár, karl.

Baráttu menn kvenréttinda, svo nefndir femínistar eru ekki endilega baráttumenn mannréttinda þó svo geti verið.  Á þeim tímum þegar brúksklárar voru aflvélin þá voru sterkir heilbrigðir hestar verðmeiri en hinir.  Merar voru því notaðar frekar en klárhestar til dráttar, því þær fengu að halda náttúru sinni en þeir ekki.  Það sést af mílna fjarlægð hvort þar fer karl eða kona, en hvort þar fer klár eða meri er ekki eins augljóst. 

Stærðar þyngdar og útlits munur karla og kvenna er svo mikill að ekki jafnast á við margt í náttúrunni annað en köngulær,hænsnfugla og ljón.  Það sem er öðruvísi að utan er klárlega öðruvísi að innann. 

Hvað er jafnrétti?  Er það að allir skuli taka jafnlöng skref án tillits til sköpulags, að allir sjái jafn langt án tillits til hæðar, að allir noti sama afl og dug við verk sín, að allir hafi jafna þolinmæði á við þá þolinmóðustu og allir séu jafn samvisku samir og sú samviskusamasta?