Baldur Ágústsson skrifaði gott mál svo sem jafnan í Morgunblaðinu nú 24 desember

og er full þörf á að vekja athygli á skíru máli Baldurs sem varðar land og líð. Það hefur Halldór Jónsson þegar gert með áherslu bendingum og hafi hann þökk fyrir.  Margt nútíma  fólk nennir ekki að lesa og tímir ekki að lesa mikið annað anað en sms  og gefin blöð, sem þó eru ekki gefin því við greiðum þetta allt þegar upp  er staðið.  Baldur fjallar um einn megin grunn Íslenskar menningar og að nútíma stjórnvöld á Íslandi hafi á honum takmarkaðan skilning sem og þörfum þess almennings sem undir honum stendur og hefur staðið. Auðvita tökum við vel á móti gestum, en gestir sem kunna sig fara venjulega aftur til síns heima. Auð vita tökum við vel á móti skipbrotsmönnum, hlúum að þeim og greiðum þeirra leið til síns heima. En innrásarlið sem kemur hingað vegna þess að það kann ekki að eiga heima hjá sér er í hugum margra ekki velkomið hingað, enda ekkert annað en farandómagar. 

Seinvirkni ráðamanna við að snúa þessu fólki til þess lands sem það kom frá er ekki boðleg frekar en annað sleifarlag. En sleifarlag stjórnsýslunnar á öllum tímum er og hefur verið mikið og þarf verulega að taka þar til.  Steingrímur skarniður heilsugæsluna og gaf skuldir Íslendinga og öskrar enn á þingi.  Jóhanna sótti um Evrópusambands  aðild og bannaði vinnuveitanda sínum að eiga þar nokkuð orð um.  Hún braut reglur, lög og grunlög þá hún neyddi þingmenn (sem létu neyðast og svikust um að vera trúir sinni sannfæringu, nema þeir hafi í raun verið sammála)  til að kjósa gegnsinni sannfæringu. Hún sendi pikkalóin með aðildarumsóknina án þess að svo mikið sem að sýna forsetanum hanna og er hún þar með ekki umsókn þjóðarinnar.  Jóhanna rak löglega seðlabanka stjórn og setti norskan mann þar í staðinn og braut þar með grunlög sem og venjulegar siðareglur lýðræðisríkja.  Jóhanna bannaði að Landinn fengi að láta álit sitt á Icesafe í ljós, enda kommúnisti sem og Steingrímur sem lét sitt ekki eftir liggja og fann gamlan Kamerat , til að gera stórkostlegan samning við Breta og Hollendinga um mál sem okkur Íslendingum kom ekkert og kemur ekkert við.  Um þetta tímabil má margt segja en það versta sem þau Jóhanna og Steingrímur gerðu okkur var að tefja endurreisn eftir banka hrunið en sú uppreisn hófst ekki fyrr en þau skötuhjú voru á brott úr stjórnarráðinu.

Ríkisstjórn Jóhönnu Sigurðardóttur var í raun hreinræktuð Ráðstjórn og það hafa raunar oft komið fram Ráðstjórnar einkenni innan hinna ýmsu ríkisstjórna  og sú núverandi er haldin allnokkrum þess háttar einkennum svo sem að nenna ekki að ganga hreint til verks  varðandi ógildingu aðildar umsóknar Jóhönnu stjórnarinnar eins og lofað var fyrir kosningar.  Þannig sleifarlag sýnir ekkert annað en einbeittan vilja til að hlíta ekki vilja kjósenda og það er ráðstjórn.  Ríkisstjórnin gafst upp fyrir  Læknum og þar með gafst hún upp fyrir öllum hinum sem gátu farið í verkfall.  Meira að segja lögreglumenn fóru í verkfall, en ríkisstarfsmenn sem geta og þurfa að fara í verkfall, höfum við ekkert við að gera.  Sleifarlagi stjórnvalda og stéttarfélaga  á öllum tímum er hér um að kenna.  Aldraðir og fatlaðir geta auðvita farið í verkfall en það myndi bara létta á ríkissjóði þannig að það verkfall yrði vopn óvinar  og myndi líklega auka vinnu hjá útfararstofnunum. Þetta háttarlag að nota sér veikleika aldraðra og fatlaðra samrýmist ekki hugtakinu velferð og lýðræði heldur mun fremur RÁÐSTJÓRN. Þegar ráherra húsnæðis mála með allt niður um sig fer allt í einu að hugsa með hjartanu sem aldrei hefur gefist vel og hópar af hamingju yfir tækifæri til að taka á móti svonefndum flóttamönnum, en hefur ekki einu sinni húsráð handa Íslendingum nema kannski á uppsprengdu verði sem ekki lækkar við fjölgun á þeim markaði.  Þetta er sko klára RÁÐSTJÓRN og hvað meinti Forsætisráðherra þegar hann sagði á þá leið að vel þurfi að taka á móti þessu fólki? Afhverju þessu fólki? Hvað með það fólk sem veitir forsætisráðherra vinnu og aflar honum fé til að deila, á þá leið  spyr  Baldur Ágústsson í umræddir grein. Hvet ég alla að lesa þessa grein Baldurs í MBL 24 des. en hanna má líka finna á bloggi Halldórs Jónssonar.