Meri, kona, klár, karl.

Baráttu menn kvenréttinda, svo nefndir femínistar eru ekki endilega baráttumenn mannréttinda þó svo geti verið.  Á þeim tímum þegar brúksklárar voru aflvélin þá voru sterkir heilbrigðir hestar verðmeiri en hinir.  Merar voru því notaðar frekar en klárhestar til dráttar, því þær fengu að halda náttúru sinni en þeir ekki.  Það sést af mílna fjarlægð hvort þar fer karl eða kona, en hvort þar fer klár eða meri er ekki eins augljóst. 

Stærðar þyngdar og útlits munur karla og kvenna er svo mikill að ekki jafnast á við margt í náttúrunni annað en köngulær,hænsnfugla og ljón.  Það sem er öðruvísi að utan er klárlega öðruvísi að innann. 

Hvað er jafnrétti?  Er það að allir skuli taka jafnlöng skref án tillits til sköpulags, að allir sjái jafn langt án tillits til hæðar, að allir noti sama afl og dug við verk sín, að allir hafi jafna þolinmæði á við þá þolinmóðustu og allir séu jafn samvisku samir og sú samviskusamasta?   

 

 

 

Athugasemdir

[Helga Kristjánsdóttir, 29.9.2015 kl. 01:13]

Hef oft hugsað um það augljósasta sem er aflsmunur kynjanna með tilliti til erfiðis vinnu.