Það er fullreynt að niðurstaða kosninganna er ónýt,

og alveg sama hverskonar stjórn væri hnoðuð saman úr þessu sundurlausa efni, hún hefði enga möguleika til að verða til neins nema trafala. Þess vegna er best fyrir okkur Íslendinga að kosið  verði sem fyrst og svo þarf að stemma stigu við flokka fjöld á Alþyngi.  Ekki bara til að auðvelda stjórnarmyndannir, heldur og ekki síður til að skapa vinnu frið á Alþyngi

Þegar svona aðstæður koma upp þá er mikilsvirði að hafa forseta sem kann og þorir, en því miður þá búum við ekki svo vel.  Vegna þessa þá er en meira áríðandi að hér sé stöndug ríkisstjórn sem er í sátt við landsmen og með tryggan meiri hluta, en þannig stjórn er ekki hægt að gera úr þessu sjöflokka dóti sem nú er í boði.

Of margir flokkar eru óværa á lýðræðinu og þeir mætu skammast sín sem staðið hafa að óþörfu flokka klambri undanfarin misseri, sem og þeir þverröndóttir sem halda því fram að því fleiri því betra, en þar rís greindarskorturinn og óvirðingin fyrir kjósendum hæst í þessum ruslahaug framboða.  

Það vekur athygli að fimmflokka stjórn heillar mjög fjóra af þessum flokkum sem aldrei hafa skilað nokkru gagni og þar sér hún Katrín forustu sauðina og er einn þeirra sameinaður með fanga vitrænunnar í þverröndóttri treyju og svo pöruð tíra framtíðar með fölskum uppvakningi og  svo er það óþolandi síþvaðrandi sjóræningja páfagaukur og svo hún sjálf með hávaðasama óþekktar orma innan húss sem þarf að gera til hæfis og lempa til hlýðni.   

 En af hverju og til hvers verða margir flokkar til? Af hverju allt í einu tíu, ellefu, tólf, þrettán, alveg eins og jólasveinarnir.  Ég veit það ekki en grunar að það sé í megin efnum vegna skorts á hæfileikum til að vinna með öðrum, sem og ofmati á sjálfum sér, eins og fram hefur komið svo ljóslega varðandi páfagaukinn sem dreymir um að verða forseti Alþingis.

Páfagaukurinn, uppvakningurinn og tíran, sem og hinn röndótti fangi vitrænunnar hennar Jóhönnu vilja ekki heyra minnst á kosningar vitandi að happið eltir þá ekki endalaust.